Garai gogorrak ziren haiek, non manifestazioak, borrokak, iskanbilak, drogak, eguneroko kontuak ziren.
1970. urtea zen eta garai horretan Franco zen Espainaren jaun da jabe gerra zibila irabazi ondoren. Gerra guztietan bezalaxe irabazleak garaitua erreprimitu egiten zuen eta kasu honetan ez zen alderantziz gertatu. Frankistek gogor erreprimitzen zuten, errepublikaren alde egondako herrien aurka, beren artean, Euskal Herria, Katalunia etab.
Bada, garai horietan jaio zen Ekain.
Martxoko egun eguzkitsu bat zen eta zerua oskarbi zegoen. Arrantzaleak beraien arrainontziak Ondarroako portuan barrena sartzen zeuden kaioak ondoan zituztelarik arrainen bat arrapatzekoatan. Bada hori izango zen ziurrenik Ekainek bere bizitza osoan ikusiko zuen gauza ederrenetakoa baina zoritxarrez gogoratuko ez lukeena. Ekainen bizitza txikitatik hasi zen oso gogorra izaten baina mundu guztiak jasaten zuenez askenean ohitu egiten zen.
Lehenik eta behin eskolara iritzi bezain laster abesti faxistak kantatzen zituzten eta abestia jakin ez gero ( Ekainen kasua eta beste askorena) sekulako palizak jasotzen zituzten bere irakasleagatik. Gainera euskaraz hitz egitea ere delitu zen eta horren ondorioz egunak eman zituen zigortuta irakasleak lagun batekin euskaraz hitz egiten harrapatu ondoren.
Egun batean, zerbait berezirik gabe, Ekainek inoiz ahaztuko ez zuen jipoia jasan zuen bere irakasle falangistarengatik! Guztia "Cara al Sol" abestiaren letra ez jakiteagatik gertatu zen. Egun horretatik aurrera Ekain ez zen eskolara itzuli eta Bilbora joan zen bizitzera bere izebarekin.
Urteak joan ahala Ekain gizontzen joan zen. Izeba ez zen gehiegi arduratzen bere hezkuntzaz eta nahi zuen guztia egiten usten zion, bere esanetan nahiko heldua baitzen zer nahi zuen jakiteko. Horregatik bada zer egingo zuen 16 urteko mutil gazte batek, bizitza ahalik eta gehien bizi!
Baina garai horretan ez zuen oso ondo interpretatu bizitza bizitzearen esanahia!
Horregatik laster hasi zen behar ez zuen lagunekin elkartzen eta drogaren mundua gero eta hobeto ezagutzen eta honek laster ekarri zizkion lehenengo porruak eta alkohol botilak.
Horretaz gain gariko egoerak ez zuen asko lagundu Ekain.
Jipi moda alde batetik eta drogaren eskurapen errazak, onen sarrera ez baitzen kontrolatzen, zoritxarreranzko bideranzko ateak pixkanaka zabaltzen hasi zizkion.
Eta dena okertu egin zen zoritxarreko egun baten Ekain umezurtz gelditu zenean. Manifestazio batean gertatu zen eta Poliziak manifestatzaileen kontra gogor kargatu ondoren bi tirok amaitu zuten Ekainen gurasoen biziekin.
Ekainek oso lotuta handia zuen gurasoekin asko maite baitzituen. Nahiz eta asteburuetan bakarrik ikusi, bere bizitza zuzentzen zuten bakarrak ziren, beti baitzeuden bide egokienetik eramateko prest. Baina orain ez zuen inor, bere izeba ez baitzuen kontuan artzen. Horrek sekulako depresio mundu batean jauzarazi zion. Egoera melankoliako horrek tunel ilun bat zirudien non amaierako argia gero eta txikiagoa zen.
Bilbon, urte haietan drogaren eragina oso handia zen eta egunero jende gehiago ari zen sartzen kokaina eta heroinaren munduan. Eta beraiekin batera Ekain joan zen. Konturatu gabe 18 urte zituelarik jada probatuak zituen lehen kokainazko marrak. Gauero lagunekin, antro ilunetara joaten ziren porro batzuk erretzeko eta kokaina marra batzuk sartzeko garaiko Rollin Stons-en musika entzuten zuten bitartean.
Egoera penagarria izan arren, are okerragora joan zen.
Ekainek ez zuen jada drogaz gain beste ezertan pentsatzen. Obrero gisa lan egiten zuen, enpresa txiki batean non lan askoren truk lau txakur irabazten zuten baina berari berdin zitzaion berak gauza bat baino ez baitzuen buruan, droga ahalik eta arinen erostea. Gainera denbora aurrera joan ala kokainaren efektuak gutxitzen zihoazen Ekainen barruan eta, efektu gogorragoen bila, laster hasi zen lehenengo "txuteak" artzen.
Azkenean, Ekainen mundua ziklo batean baino ez zen oinarritzen, non dirua lortzearekin batera heroinaren bila zihoan, eta gainerako guztia berdin zitzaion.
Pixkanaka-pixkanaka heriotza ere hasi zen azaltzen beren bizitzan eta konturatu orduko, bere lagun erdia baino gehiago kanposantuan zeuden, eta beren lekua bertan zegoela gero eta argiago zuen.
Baina egun batean bere bizitza aldatu zuen pertsona bat azaldu zitzaion. Marta zuen izena eta neska kataluniar bat zen, Bartzelonakoa. San Mames futbol zelaian elkar ezagutu ziren Athletic eta Bartzelonaren arteko norgehiagoka batean. Elkar ikusi bezain pronto hasi ziren hizketan eta elar ezagutzen, animatzen zuten taldea desberdina izan arren. Eta konturatu orduko biak zeuden bata besteaz txoratuta.
Lehenengo egunak oso ederrak izan ziren Marta Bilbora joan baitzen bizitzera eta ez baitzuten distantzia arazorik. Opariak egiten ziren elkar eta Bizkaiko leku politenak bisitatu zituzten, Mundaka, hondartzak, mendiak etab.
Dena bikain zihoan, Marta, Ekainen egoeraz ohartu zen arte honek beti ezkutatu baitzion bere bizioa.
Martak guraso drogazaleak zituen eta horren ondorioz ezin zuen onartu Ekainek bere burua posointzea. Ori zela eta Ekainek behin eta berriz esaten zion utzi egingo zuela mundu hori, baina berarentzat bizioaren deia gogorregia zen, eta heroinak beste behin bakarrik utzi zuen, Martak utzi egin baitzuen.
Hurrengo hileak oso gogorrak izan ziren. Baten baino gehiagotan egon zen hil zorian. Egun batean ia koma bat sufritu ondoren ospitalean zela bere bizitzaren errealitateaz ohartu zen. Ez zeukan familiarik, eta irribarre bat ateratzeko gai zen pertsona bakarra galdu egin zuen heroina zela eta.
Orduan momentu horretan burua altxa zuen eta bere buruari zin egin zion maloak begietan zituelarik urte askotan izan ez zuen indar eta ausardiaz drogaren mundua utzi egingo zuela eta bizitza berri bat hasi nahi zuela.
Bi urte geroago.
Bartzelonako kaleak gendez beteta zeuden "la rambla" kaletik goitik behera. Ekain leihoan zegoen kanpoaldera begira eta etxe barruan Marta zegoen beren alaba txikiarekin.Ekain ia urtebete eta erdi zeraman "proiekto hombre"- tik irten zenetik. Egun artatik aurrera ez zuen droga apurrik probatu ezta tabakorik ere.
Orain bai, orain zoriontsu zen eta zoritxarreranzko bidearen ateak guztiz itxita zeuden berarentzat.
